Berno - stolica z niedźwiedziem w herbie

Zwiedzenie stolicy  Szwajcarii uznaliśmy za niezbędny element naszego urlopu.

Ponieważ połączenia kolejowe w tym kraju działają jak w szwajcarskim zegarku, nie sprawiło to nam żadnego problemu. 

Wysiedliśmy z pociągu i – po wcześniejszym zapoznaniu się z planem miasta – ruszyliśmy na jego podbój. Pomimo, że Berno nie jest dużą metropolią, ruch w porównaniu z malutkimi i cichymi górskimi miejscowościami po prostu nas oszołomił.  Doszliśmy do głównych ulic Starego Miasta , to dwie ulice - jedna przechodzi w  drugą.  Ciągnące się nieprzerwanie po obu stronach podcienia stanowią najdłuższą tego typu ulicę handlową w Europie.

 Idąc podcieniami należało od czasu do czasu wymijać kawiarniane stoliki. Natomiast  po ulicy  poruszało się wszystko bez ładu i składu – to znaczy ludzie, rowery, samochody, tramwaje i autobusy. Na środku ulic, na niedługim odcinku, umieszczonych jest jedenaście zabytkowych, szesnastowiecznych fontann. Turyści je oglądają, autobusy cierpliwie przystają przepuszczając spacerowiczów, samochodów  jest wprawdzie niewiele, ale nigdy nie widomo skąd się pojawią, bo co kawałek odchodzi poprzeczna uliczka. Szok – przynajmniej dla nas, tubylcy pewnie przyzwyczajeni.

Skręcając w owe boczne uliczki oglądaliśmy naprawdę piękne i ciekawe zabytki – piętnastowieczną katedrę św. Wincentego, katedrę Kościoła Chrześcijańskokatolickiego  pod wezwaniem św. Piotra i Pawła, Ratusz oraz wiele ciekawych kamieniczek.

 Przy Kramgasse 49 rzuciliśmy okiem na Dom Alberta Einsteina – z zewnątrz niczym się nie wyróżnia i gdybym wcześniej nie zapisała sobie numeru budynku to byśmy go pewnie minęli. Bardzo ciekawie wygląda Wieża Zegarowa – postanowiliśmy przyjść tu tuż przed pełna godziną, żeby zobaczyć ruchome figurki. Nic z tego nie wyszło, poszliśmy dalej i nie chciało nam się już wracać.

 Z parku przy katedrze spoglądaliśmy na dachy starówki i piękną rzekę Aare. 

Posiedzieliśmy leniwie nad kawą w zacisznej uliczce nad rzeką.

Doszliśmy spacerkiem do zabytkowego mostu, a tuż za nim gapiliśmy się na miśki baraszkujące w tzw. Niedźwiedzich Jamach.

Zaglądaliśmy w ciekawe zakamarki, snuliśmy się po starych uliczkach i wyobrażaliśmy sobie, jak niewiele z tego piękna oglądają uczestnicy zorganizowanych wycieczek. Wszystko na czas, według planu, do autokaru i dalej w trasę. A my spokojnie, powoli, tu kawka, tam obiadek, ówdzie ławeczka…  

I tak nam minął kolejny dzień wrześniowego urlopu.

Jeszcze kilka informacji o obiektach.

Wieża zegarowa (Zeitglockenturm)znajduje się  w centrum starego miastaprzy ulicy Kramgrasse.  Dawniej, prawdopodobnie od XII wieku stanowiła część bramy miejskiej. W 1527 r. umieszczono na niej zegar, który jest dość skomplikowany – pokazuje godziny, datę, dzień tygodnia, fazy księżyca i wiele innych ciekawostek. Tuż przed każdą pełną godziną poruszają się umieszczone na wieży figurki.

Dom Alberta Einsteina, a właściwie mieszkanie w trzykondygnacyjnym budynku, mieści się przy głównej ulicy handlowej -  Kramgasse 49. To właśnie tutaj ten wybitny noblista pracował nad teorią względności. W budynku urządzono muzeum, można tu oglądać miedzy innymi biurko i tablicę na której Einstein zapisywał swoje obliczenia.

Bundeshaus- znany  pod tą nazwą zabytkowy budynek, , to siedziba szwajcarskiego rządu.  Położony jest w centralnej części stolicy, zbudowany został w latach 1857-1902.

Berneńska Katedra św. Wincentego leży w najstarszej części miasta. Jej budowa rozpoczęła się w roku 1421 i do całkowitego ukończenia trwała 450 lat. Pierwotnie był to malutki kościółek, mury katedry zaczęto wznosić  na zewnątrz dawnego kościółka, tak, aby nie zakłócić odprawiania nabożeństw. Wieżę katedry ukończono w 1893 roku  i jest ona najwyższą wieżą kościelną w Szwajcarii – ma 100 metrów wysokości. Znajduje się tutaj  platforma widokowa z której można podziwiać panoramę stolicy. Na wieży  umieszczony jest największy w kraju dzwon. Nad głównym wejściem do  katedry można oglądać piękna  płaskorzeźbę  przedstawiającą sceny z Sądu Ostatecznego.

Katedra św. Piotra i Pawła w Berniezostała wybudowana w latach 1858 – 1864, jako pierwszy katolicki kościół w Bernie. Położona obok Ratusza jest główną świątynią  Kościoła Chrześcijańskokatolickiego  w Szwajcarii.

Niedźwiedzie jamy (Bärengraben)to zbudowany nad rzeką Aare wybieg dla niedźwiedzi. Pierwotnie były to specjalnie wykopane doły w których trzymano niedźwiedzie – miasto nie mogło się przecież obyć bez swojego patrona. Obecnie teren poszerzono i można oglądać zwierzaki spacerując wzdłuż szklanego ogrodzenia.