17. Giewont i Kopa Kopa Kondracka z Kuźnic.
Bez większegu trudu stąd dostajemy się na wierzchołek pobliskiego Giewontu.
Ze szczytu Giewontu rozpościera się wspaniała panorama na Zakopane i Tatry we wszystkich kierunkach.
Droga, którą wchodziliśmy jest bardzo bezpieczna, niebezpieczną zaś jest północna stroma bardzo ściana Wielkiego Giewontu /około 600 metrowa przepaść do Małej Dolinki/.
Charakterystyczną ozdobą Giewontu jest potężny 15-metrowymetalowy krzyż zamontowany tu w 1901 roku.
Wracamy z Giewontu już innym zejściem, ponieważ pod samym szczytem szlak jest jednokierunkowy, co ułatwia niekiedy tłumom turystów wejście i zejście.
Wracamy ponownie na Kondracką Przełęcz i jej grzbietem po żółtym szlaku stromym podejściem wspinamy się na Kopę Kondracką, dochodząc do granicy słowacko-polskiej.
Kopa Kondracka zbudowana jest ze skał osadowych /wapnia i dolomitów/ Zbocza jej są trawiaste o niewielkim nachyleniu a wierzchołek kopulasty.
Od północno-zachodniej strony wcina się w zbocze Kopy Kondrackiej kocioł lodowcowy, tzw. Koprowy Źleb.
Z wierzchołka Kopy są rozległe widoki, szczególnie na szczyty Tatr Wysokich.
Opuszczamy Kopę Kondracką schodząc czerwonym szlakiem wzdłuż granicy na Przełęcz pod Kopą Kondracką, która jest cała porośnięta trawą.
Z szerokiego siodła przełęczy są wspaniałe widoki na Tatry Wysokie i pobliski Giewont.
Teraz już tylko stromym zejściem po zielonym szlaku powracamy do Schroniska PTTK na Hali Kondratowej i łagodnym zejściem przez las do Kuźnic.
