18. Szpiglasowy Wierch od Doliny Pięciu stawów Polskich.

Dochodzimy "ceprostradą" do Wodogrzmotów Mickiewicza. Wodogrzmoty stanowią trzy większe kaskady /Wyżni, Pośredni i Niżny/ oraz kilka mniejszych na Potoku Roztoka.
Zielonym szlakiem wchodzimy do Doliny Roztoki, która jest odgałęzieniem Doliny Białki.
Początkowo szlak pnie się dość ostro w górę ale później łagodnieje.
Jest to jednocześnie droga transportowa do Schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.
Dochodzimy do polanki Nowa Roztoka, na której stoi szałas od XIX wieku.
Przechodzimy mostkami przez Potok Roztoka. Znowu pniemy się ostro w górę i mijamy granitowy głaz Dziadula, przypominający swym kształtem siedzącą babcię.
Zaczynają się nam odslaniać na szlaku coraz piękniejsze widoki szczególnie w stronę Orlej Perci.
Mijamy czarny szlak odchodzący w lewo do schroniska aby za moment ze skłały zwanej Bacową Wantą dojrzeć jedną z większych atrakcji okolicy - Wodospad Wielką Siklawę.
Jest to największy wodospad w Polsce. Woda spada Ścianą Stawiarską z Wielkiego Stawu w Dolinie Pięciu Stawów Polskich dwoma lub trzema strugami w zależności od poziomu wody w Wielkim Stawie. Wysokość progu wodospadu wynosi 64 do 70 m.
Dochodzimy do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Jest to wysokogórska polodowcowa dolina o powierzchni 6,5 kilometrów kwadratowych na ktorej znajduje się kilka polodowcowych jezior o łącznej powierzchni 61 ha.
Największe z jezior to, Wielki Staw Polski mający 31,14 ha powierzchni, głębokość 79,3 m, leżący na wysokości 1665m n.p.m. Pozostałe jeziora to: Zadni, Czarny, Mały i Przedni Staw Polski.
W dolinie usytuowane jest najwyżej położone i jedyne do którego nie można dojechać samochodem, schronisko górskie w polskiej części Tatr.
Jego ustuwanie sprawia, że jest ono doskonałym "węzłem komunokacyjnym" Tatr Wysokich.
Wracamy kawałek brzegiem jeziora tą samą drogą /do rozwidlenia szlaku na Siklawę/ i idąc niebieskim szlakiem mijamy skrzyżowanie ze szlakami na Krzyżne, Kozi Wierch i na kolejnym rozgałęzieniu wchodzimy na żółty szlak.
Przechodzimy między Wielkim a Czarnym Stawem Polskim i podchodzimy na Szpiglasowe Percie.
Trasa robi się coraz trudniejsza do pokonania, stroma z kruchymi skałkami na szlaku.
Ostatni odcinek przed przełęczą jest jeszcze bardziej stromy, ale na szczęście jest ubezpieczony łańcuchami.
Docieramy wreszcie na Szpiglasową Przełęcz, z której jest bardzo rozległy widok na: Rysy, Czarny Staw pod Rysami i Mięguszowickie Szczyty z jednej strony, a z drugiej na Dolinę Pięciu Stawów Polskich i Orlą Perć.
Dalej szlakiem oznaczonym żółtymi trójkątami wchodzimy stromo w górę na Szpiglasowy Wierch. Stąd rozciągają się widoki na znaczne części zarówno Tatr polskich jak i słowackich. Tym samym szlakiem schodzimy na Szpiglasową Przełęcz.
Przechodzimy na drugą stronę masywu w kierunku Morskiego Oka, idąc w dalszym ciągu żóltym szlakiem, ścieżką z ułożonych kamiennych bloków.
Omijamy Mnicha i Stawki Staszica, trawersując zbocze Miedzianego.
Roztacza się stąd wspaniały widok na Morskie Oko i sprawiający wrażenie wiszącego nad nim Czarnego Stawu pod Rysami.
Schodzimy coraz niżej w dół i przechodząc wzdłuż Morskiego Oka dochodzimy do Schroniska PTTK.
Morskie Oko to największe i najbardziej znane jezioro polodowcowe w Tatrach, którego powierzchnia wynosi 34,93 ha a głębokość 50,8 m. Dno jest przy brzegach zasłane głazami a na środku żwirem. Należy do nielicznych zarybianych w sposób naturalny jezior tatrzańskich /pstrągi/.
Nieco wyżej nad taflą jeziora stoi jedno z najstarszych schronisk tatrzańskich - Schronisko PTTK nad Morskim Okiem, im. Stanisława Staszica.
Teraz już mamy tylko do pokonania asfaltową drogę do Palenicy Białczańskiej.