Turbacz zimą

Tym razem postanowiłem wybrać się z zaprzyjaznionym pttk-iem z chorzowa na zimową wędrówkę w gorce,a naszym celem było zbobycie Turbacza.Na szczycie byłem już w różnych porach roku ,ale nie zimą więc czas to nadrobić.

Na szlak wyruszamy z obidowej z półgodzinnym poślizgiem(spowodowanym korkiem na zakopiance),szlak zielony prowadzi przez leśną ścieżkę,na której to nie spodziewam się żadnych widoków.A jednak śnieg który pokrył drzewa pokazał swój artystyczny kunszt,w takim klimacie docieram do żółtego szlaku,a tutaj autostrada,szlak odgarnięty na szerokości 3-ch metrów,nic tylko iść naprzód.Idąc szlakiem mijamy Kapliczkę Królowej Gorców całą pokrytą śniegiem (niesamowite wrażenie,pamiętam ją z wsześniejszych wizyt).I tak docieramy do Wiesialówki gdzie czeka nas ostatnie podejście pod schronisko na turbaczu,dotarwszy do celu postanawiamy udać się na szczyt Turbacza.Pogoda nam sprzyja i w drodze na szczyt podziwiamy rozległą panoramę(jezioro czorsztyńskie).Po powrocie do schroniska czas na ciepły posiłek i krótką przerwę ,by następnie w zbliżającej się zamieci wyruszyć szlakiem niebieskim w kierunku Koninek.Szlak w zamieci okazał się ciężkim wyzwaniem,naszczęście nasz przewodnik poprowadził nas bezpiecznie,i po niespełna godzinie marszu udało nam się zamieć zostawić za sobą.Resztę szlaku wędrowaliśmy w dobrych humorach i tak dotarliśmy do mety tej wędrówki,tak nam się wydawało.Po zajęciu miejsc w autokarze i ruszeniu w drogę powrotną zamieć nas dogoniła,i jej opady spowodowały niemały problem dla naszego kierowcy(nic nie było widać w przedniej szybie autokaru),na szczęście nasz kierowca poradził sobie z tymi warunkami i cali wróciliśmy do domu.