Młoszowa - pałac Florkiewiczów
Tam znajduje się Zespół Pałacowo-Parkowy Florkiewiczów. Pałac wzniesiono w 1859r. Pierwotnie istniał tu dwór otoczony parkiem wybudowany przez Młoszowskich już na początku XVII w.
Na początku XIXw. zrujnowany dwór zaczął odbudowywać jego ówczesny właściciel Kajetan Florkiewicz - adwokat z Kęt. Kolejni właściciele kontynuowali rozbudowę dworu i jego przekształcenie w pałac w stylu romantycznego neogotyku. Powstały wówczas charakterystyczne wieżyczki, baszty, balkoniki i bramy. Całość opasuje kamienny mur z neogotycką bramą wjazdową i bastionem. Pałac otacza rozległy park krajobrazowy. Na tyłach pałacu znajduje się scena, na której co roku pod koniec maja, w nocnej scenerii odgrywana jest operetka.
Wnętrze pałacu nie jest udostępnione do zwiedzania.
Miejsce licznie odwiedzane przez nowożeńców w celu odbycia sesji zdjęciowej w plenerze.
Mimo bliskości głównej trasy Kraków -Trzebinia, miejsce bardzo przyjemne i zaciszne.
Będąc w Młoszowej warto zobaczyć Kurhan grobowy w Karniowicach. Aby tam dojechać należy z pałacu wrócić się czarnym szlakiem i skręcić w prawo w pierwszą ulicę, która nas doprowadzi prosto do Kurhanu.
Pomysł powstania kurhanu powstał w czasie analizy różnych historycznych sposobów grzebania ciał ludzkich i jest jej wynikiem, począwszy od egipskich piramid, rzymskich katakumb, kryptalnych kaplic książęcych, słowiańskich kurhanów, rodzinnych grobowców, poprzez amerykańską balsamację do programów komputerowych.
Pomysłodawcą budowy jest ks. Stanisław Fijałek, który wybudował już w swoim życiu trzy kościoły i założył dwa cmentarze. Teraz wznosi sanktuarium Żywych i Umarłych - unikatowy na skale światową kościół w kurhanie. Kościół i cmentarz w środku kopuły na zewnątrz przysypanej ziemią - tworzą pagórek.
Cmentarz ma być ekonomiczny, ekologiczny i ekumeniczny. Zwłoki będą tam balsamowane. Centralna część kurhanu przeznaczona jest do odprawiania nabożeństw.
Kurhan ma wysokość 15 m i średnicę 26 m, a w swoim wnętrzu (oprócz świątyni) ma pomieścić również cmentarz. Dookoła podziemnego kościoła zaprojektowano trzykon-dygnacyjne rodzinne krypty, tymczasowo przewidziane na 2,5 tys. zwłok oraz tysiąc urn. Jest to ilość równocześnie mumifikujących się ciał. Po sproszkowaniu zwłok odpowiednia gospodarka przestrzenna wewnątrz każdego grobowca pozwoli na zwielokrotnienie miejsc. Dzięki idei takiego pochówku prochy ciał rodzin zgromadzone zostaną w jednym grobowcu (na odległość ok. 500 lat), na którym zostaną wygrawerowane kolejne imiona i nazwiska przodków z datą urodzenia i śmierci oraz kodem cyfrowym - będzie on potrzebny zarówno do identyfikacji prochów ciał, jak i uruchomienia programu komputerowego o danej rodzinie.
W celu zapewnienia właściwych warunków mumifikacji ciał należało połączyć zalety budowli ziemnych pozwalających na osiągnięcie stałej temperatury z zaletami budowli naziemnych o niskiej wilgotności - stąd idea wzniesienia kurhanu będącego zarazem nad i pod ziemią, odizolowanego od środowiska pancerzem betonowym i tkaninami izolacyjnymi, obsypanego ziemią i pokrytego specjalnymi roślinami chroniącymi przed wypłukiwaniem ziemi. Takie rozwiązanie pozwala na utrzymanie stałej temperatury +4°C, wkomponowanie obiektu w otaczający krajobraz, oraz nadanie kurhanowi symboliki świętej góry przodków.
Stan prac w kurhanie nadal trwa. Można go oglądać z zewnątrz.
Piszę o tym jako o ciekawostce.
