Zawóz
Wieś malowniczo położona na półwyspie Jeziora Solińskiego, naprzeciwko Wołkowyi. Zawóz lokowano przed 1498 r. na prawie wołoskim. W miejscowej gwarze nazwa wymawiana jest "Załuz" i według tradycji zawdzięcza ją wieś położeniu "za łuzem", czyli za łąkami nad Solinką. W 1921 r. Zawóz liczył 69 domów i 460 mieszkańców (311 grek., 131 rzym., 18 mojż.). Po II wojnie światowej wysiedlono ludność ukraińską. W 1968 r. wody Zalewu Solińskiego pokryły dolną część wsi.
W 1971 r. ukończono budowę nowego kościoła, przy której wykorzystano część murów dawnej cerkwi z 1850 r. Świątynia jest poświęcona pamięci księży diecezji przemyskiej, którzy oddali życie w latach II wojny światowej. Przy wejściu tablica pamiątkowa. Około 1200 m na południe od zabudowań, w bocznej dolince na lewo od drogi do ośrodków wczasowych, znajduje się kapliczka nad źródłem od dawna uważanym za cudowne. Woda ze źródła leczyła podobno różne dolegliwości i przyciągała liczne rzesze wiernych. Również dziś jest to miejsce kultu.
