Drezno

Pałac Zwinger zaliczany jest do najsłynniejszych na świecie. Budowę Zwingera rozpoczęli w roku 1709 architekt Daniel Poppelmann i rzeźbiarz Baltazar Permoser. Budowa Zwingera. jedynego w swoim rodzaju kompleksu budowlanego w Europie, zakończyła się w roku 1732 Po nalocie bombowym 13 lutego 1945 Zwinger został prawic całkowicie zniszczony. W latach 1946-63 nastąpiła jego odbudowa. Aktualnie w całym zespole obiektów pałacowych Zwingeru znajdują swoje miejsca muzea i galerie i tak: Muzeum Historyczne. Muzeum Zoologiczne. Pawilon Obronny. Pawilon Kurantowy i Francuski. Galeria Malarska Starych Mistrzów. Salon Matematyczno-Fizyczny i inne. Brama Koronna została wzniesiona w lalach 1714-18 i jest jednym z najlepszych architektonicznych perełek Zwingera. której sam kompleks pałacowy zawdzięcza swoją światową sławę. Pokryta miedzianą blachą kopuła służy jako podstawa dla 4 polskich orłów i korony królewskiej. Pawilon Obronny (Wallpavillon) został wzniesiony w latach 1716-17. Tym budynkiem Daniel Poppelmann osiągnął jako architekt szczyt swojego kunsztu. Budowla znajduje się w północnej części kompleksu Zwingera i składa się z okien i kolumn zakończonych półkolistymi łukami. Artystyczne zdobienia są uwidocznione dwóch poziomach: Na środku frontonu znajdują się saksońskie i polskie herby z inicjałami A.R. (Augustus Rex). Salon Matematyczno-Fizyczny znajduje się obok Pawilonu Obronnego. W 1730 roku został wzniesiony na zlecenie Augusta Mocnego jako muzeum Główne eksponaty muzeum pochodzą ze zbiorów z XVI wieku. Tym samym muzeum to jest jednym z najstarszych naukowo - technicznych muzeów na świecie. Muzeum Porcelany zostało założone w roku 1717 przez Augusta Mocnego. W wymiarze międzynarodowym muzeum jest wyprzedzane tylko przez zbiory Serail w Stambule. Jedyne w swoim rodzaju w Muzeum Porcelany w drezdeńskim Zwingerze są eksponaty wczesnej chińskiej, japońskiej i koreańskiej porcelany, jak również zbiory dotyczące historii porcelany miśnieńskiej. Oprócz tego można podziwiać porcelanowy projekt pomnika konnego Augusta Mocnego oraz porcelanowy bukiet kwiatów. Muzeum Historyczne zostało założone w roku 1932 i wywodziło się z należącej do księcia zbrojowni. Nazwa tego muzeum może wprowadzać w błąd. ponieważ nie chodzi tu o muzeum traktujące o historii, lecz. o bezcenny zbiór pancerzy, broni palnej i broni białej. Liczba eksponatów wynosi prawie 15000. daleria Malarska Mistrzów Dawnych - dzięki różnorodności malarstwa i dużej liczby znaczących mistrzów, których dzida prezentowane są w komnatach Zwingeru, to galeria drezdeńska zaliczana jest do najbardziej znaczących zbiorów dziel sztuki na świecie. Eksponaty wywodzą się ze skarbca, założonego w 1560 r. przez księcia elekcyjnego Augusta. Najcenniejszym dziełem wystawianym w tej galerii jest _222;Madonna Syksty iiska 221. obraz namalowany przez Raffaela. co w znacznym stopniu podnosi jej rangę.
Zamek rezydencyjny (Residenzschloss). Obok pałacu Zwinger wznosi się kolosalnych rozmiarów główna rezydencja pałacowa elektorów i królów Saksonii, utrzymana głównie w stylu renesansowym. W samym centrum umieszczono Zielony Skarbiec jeden z najdroższych i najefektowniejszych skarbów na świecie. Najwspanialsze są wykwintne cacka tworzone na zamówienie przez nadwornego złotnika Augusta Mocnego. Katedra (Hofkirchc). największy kościół Saksonii, jest zwany także katedrą (siedzibą biskupa rzymsko-katol) Wzniesiony został na polecenie Fryderyka Augusta II. późniejszego króla Polski. Albertinum - budynek w którym zgromadzono wiele najcenniejszych zabytków sztuki w Dreźnie. Jest rozległym kompleksem budowlanym a równocześnie pierwszoplanowym monumentem, w którym odzwierciedla się 800-letnia saksońska kultura i historia. W XII wieku stal w tym miejscu zamek, o którym dziś świadczą już. tylko fundamenty wieży. Opera Sempera (Sempcroper) Dawny Teatr Dworski. Został on wybudowany w latach 1838-41 przez. Sempera. W budowie opery użyto form włoskiego renesansu. Opera Sempera ma w swojej dyspozycji 1712 miejsc siedzących i 300 stojących. Jej budynek ustalił wzorzec dla całej europejskiej sztuki budowy teatrów i należy jednocześnie do najlepszych osiągnięć budowlanych niemieckiej architektury tamtych czasów.