Góry Stołowe
Jadąc z Kudowy Zdroju do Karłowa mijamy rezerwat Błędne Skały.Droga jest wąska i kręta,bardzo malownicza. Aby dostać się do skalnego labiryntu trzeba wspiąć się szosą ok.4km do kasy. Możemy ten odcinek drogi pokonac samochodem,o ile wykupimy w dolnej kasie bilet na przejazd i cierpliwie poczekamy na otworzenie wjazdu na górny parking. Ilośc pojazdów ,ktore mogą tam parkować jest ograniczona,stąd też brama wjazdowa otwierana jest co godzinę. Podobnie rzecz sie ma z wyjazdem z górnego parkingu.
Warto cierpliwie pokonać ten szlak pieszo,czy też samochodem,by móc poźniej delektować się niesamowitymi widokami stworzonymi przez naturę w labiryncie skał. Trasę turystyczną wyznacza szlak wyłożony drewnianymi deskami,wiodący pomiędzy skałami rozmaitego kształtu. Niektóre ze skał posiadają własne nazwy takie jak Stołowy Głaz, Tunel, Kuchnia czy Kurza Stopka. W najwęższych miejscach turyści muszą przeciskać się pomiędzy skalnymi szczelinami wąskimi na kilkadziesiąt centymetrów. Niejednokrotnie budzi to ogólną wesołość,bo niektórzy mają problem z pokonaniem tych odcinków ( trzeba dobrze wciągnąć brzuch). Inne etapy wędrówki trzeba pokonać bez mała w przysiadzie,w swoistych skalnych korytarzykach. Trasa jest jednak bardzo atrakcyjna, łatwa i przyjemna do przejścia,możliwa do pokonania nawet dla dzieci.
To tutaj nagrywano sceny do filmu dla dzieci "Opowieści z Narni-książę Kaspjan"
Na szczyt prowadzi kręty szlak ze schodów ułożonych w 1814 przez Franza Pabela, sołtysa pobliskiego Karłowa. Od strony północnej wiedzie szlak z Pasterki na przełęcz między Szczelińcami. Na okrężnej, jednokierunkowej trasie o długości około 5 km, biegnącej wierzchowiną Szczelińca, znajduje się również schronisko turystyczne Szwajcarka wybudowane w 1846 roku w stylu tyrolskim (wówczas jako Schweizerei). Wstęp na teren rezerwatu obejmującego szczytowe partie góry jest płatny.
Szczeliniec to najwyższy szczyt w Górach Stołowych- 919 mnpm.
Piaskowcowa powierzchnia szczytu jest zwietrzała i popękana, dzięki czemu tworzy różnorodne formy skalne przypominające swoim wyglądem ludzi oraz zwierzęta (Wielbłąd, Mamut, Słoń, Kwoka, Małpa, Pies, Żółw, Sowa, Fotel Pradziada) oraz głębokie wąwozy i korytarze (Piekiełko, Diabelska Kuchnia) tworzące labirynt skał. Ciekawostką są dwie skały, tzw. chybotki: Kołyska Księżniczki Emilki oraz Serce Ducha Gór, które, pomimo znacznej masy, można niewielkim wysiłkiem poruszyć. Wewnątrz licznych korytarzy panuje swoisty mikroklimat, a w niektórych miejscach śnieg utrzymuje się do lipca.
