Szlak na Halę Krupową

Skupiam się na tym pierwotnym twierdzeniu. Na zalążku jest raczej przenikliwie pod górę. Jest to podejście na czubek Syhlec (1145m). Szlakiem płynie niewielki potoczek i w niektórych miejscach jest sporo błota. Jest ciepło, jednak w zagajniku organizm tego aż tak nie odczuwa . Póki co wilgotność zachowuje się w dopuszczalnych granicach. Muchy jeszcze mnie nie zagryzły 🙂. Nieodczuwalnie mijam następną kulminację - czubek Główniak (1093m), tym razem szedłem nieco z górki! Ku mojemu zdziwieniu natrafiam na biwak wędrowny, 6 namiotów rozłożonych w niezłych chaszczach. Wszyscy jeszcze śpią, przeto przemykam niepostrzeżenie. Droga do centralnej grani zawiewa nudą. Pejzaż przez niemal 1,5 godziny w ogóle się nie zmienia, po lewej las, po prawej las , pod nogami trzęsawisko. Nawet nic zaciekawiającego nie kwitnie, grzyby trujące, takie mizerne... Jednakże jest uroczo!!! Nieco nie ma do kogo ust otworzyć, jednak za to koncepcje się kłębią różnorakie. Od przemyśleń życiowych, do przewodniej, czy coś z tego błotka nie wyskoczy za chwilę?

Trasa zbytnio nie uległa odmianie, jedynie kierunek poruszania - teraz podążam na wschód. Po drodze spotykam pierwsze dwie osoby na szlaku. Minęły prawie dwie godziny, kiedy w wreszcie mogę komuś coś powiedzieć. Ewidentnie kończy się sporadycznym: Dzień dobry! Jednakże zawsze to coś!

Dopiero przed Policą, pojawiają się wymarzone dzisiaj panoramy. Jest to chyba spowodowane nieco usilnie wiejącymi wiatrami, które drastycznie przekształciły krajobraz. Widać Królową Beskidów. O Tatrach mogę pomarzyć 🙂

Czubek Polica mieści się na wysokości 1369 m. n.p.m. Musimy pamiętać, że nadal znajdujemy się w Beskidzie Żywieckim. Jest to najwyżej położony wierzchołek w Paśmie Polic. Lokalna nazwa - Police, co nasuwa prędkie skojarzenia bądź z policją, bądź z zespołem Police. Osobiście rozpocząłem nucić Stinga po drodze...a w zasadzie jeszcze przed wierzchołkiem. Do 1918 wierzchołkiem przebiegała granica galicyjsko-węgierska, a w latach 1918-1920 polsko-czechosłowacka. Po przyłączeniu Górnej Orawy do Polski cały wierzchołek znalazł się w granicach Polski. Na południowy-zachód od wierzchołka mieści się najważniejszy wierzchołek Beskidu Żywieckiego - Babia Góra.

W roku 1969 na zboczu Policy miała miejsce tragedia lotnicza. Rozbił się samolot LOTu. Niestety, zginęli wszyscy pasażerowie samolotu wraz z załogą (53 osoby). Wśród pasażerów był sławny językoznawca - Zenon Klemensiewicz. Na czubku jest krzyż upamiętniający zdarzenie jak również ujawniony w 2009 roku pomnik poświęcony ofiarom katastrofy. Co interesujące władze nie odsłoniły okoliczności katastrofy.

Schodzę w kierunku Kucałowej Przełęczy. W oddaleniu widać juz obiekt schroniska ma Hali Krupowej. Co ciekawe schronisko wcale nie znajduje się na Hali Krupowej, a na Hali Kucałowskiej. Schronisko oddaje do dyspozycji swoich klientów 38 miejsc noclegowych w sześciu poręcznych pokojach. Są to: dwa pokoje dwuosobowe, dwa pokoje czteroosobowe, jeden pokój dziesięcioosobowy a także jeden pokój szesnastoosobowy. Schronisko pozostało gruntownie wyremontowane i odnowione na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Dziś jest to bardzo ładny, drewniany, jednopiętrowy budynek w stylu góralskim, doskonale wpasowany do środowiska.