Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

Gdy tak nieustannie lało,miło było się schronić w zacisznych salach muzeum w Żarnowcu. Z prawdziwą przyjemnością i nieukrywaną ulgą zrzuciliśmy z siebie mokre kurtki . O wyprawie do muzeum Marii Konopnickiej myślałam już od dawna. Niestety,znajduje się ono tak daleko od mojego miejsca zamieszkania,że ten plan długo czekał na swoją realizację. Doczekał się,bo bardzo lubię wędrówki śladami polskich pisarzy i wybitnych Polaków.

Muzeum Konopnickiej to XVIII- wieczny dworek z otaczającym go zabytkowym parkiem. Był to dar narodu polskiego dla Marii Konopnickiej za jej zasługi dla literatury polskiej. Poetka otrzymała go w 1903r. z okazji jubileuszu 25-lecia pracy literackiej. Mieszkała w nim przez miesiąe wiosenno-letnie aż do końca życia. Wprowadziła się tam ze swoją serdeczną hmm...przyjaciółką,malarką Marią Dulębianką. W dworku Dulębianka miała swoją pracownię malarską,do dziś muzeum szczyci się największą kolekcją jej obrazów. Dworek w Żarnowcu do 1956r. pozostawał w rękach rodziny Konopnickiej. Mieszkała tam jej córka Zofia Mickiewiczowa,która zmarła w 1956r.Kilka miesiecy przed śmiercią Zofia przekazała dworek matki narodowi polskiemu z przeznaczeniem na muzeum biograficzne Marii Konopnickiej. Tak też się stało,muzeum powstało w Żarnowieckim dworku w 1957r. Jego oficjalne otwarcie po remoncie miało miejsce w 1960r. Od 1991r. oddano do użytku lamus,czyli dawny spichlerz. Obecnie jest w nim ekspozycja biograficzno-literacka poświęcona twórczości Marii Konopnickiej pn.”Poleciały pieśni moje”.

W muzeum znajdują się liczne pamiątki po poetce,jej podróżne ekwipaże,pisarskie przybory,sprzęty dawnego wyposażenia dworku, rękopisy, portrety oraz dary jubileuszowe. Po muzeum oprowadzała nas miła przewodniczka,bardzo ciekawie opisująca koleje życia Konopnickiej. Człowiek uczy się całe życie,poznałam kilka nieznanych mi wcześniej faktów z życia,uchodzącej za wzór matki Polki poetki. Nie ukrywam,że byłam zdumiona.Wizytę w dworku Konopnickiej w Żarnowcu polecam każdemu.