Ciężkowice Skamieniałe miasto

Ciężkowice - miasto w woj. małopolskim, w powiecie tarnowskim.W 1934 roku pozbawione zostały praw miejskich; odzyskały je w 1998 roku. Legendy głoszą, że założycielem Ciężkowic był Cieszko, stryj Mieszka I, wędrujący wraz ze swą drużyną przez Małopolskę. Zabłądziwszy kiedyś na polowaniu, woje natknęli się na uroczą krainę. Wielu z nich ziemie te spodobały się tak bardzo, że osiedlili się tam, na cześć wodza nazywając swą osadę Cieszkowicami. Pogórze Ciężkowickie pełne jest licznych atrakcji krajoznawczych. Rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto, uznawany za jedno z najpiękniejszych miejsc turystycznych w regionie tarnowskim, został utworzony w celu ochrony malowniczych grup skałek tworzących labirynt. Rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto położony jest na wzniesieniu o nazwie Skała 367 m. Zajmuje powierzchnię około 15 hektarów i rozciąga się od rzeki Białej na zachodzie po drogę łączącą miejscowości: Ciężkowice i Staszkówka na wschodzie. Tworzy je zespól skał z gruboziarnistego piaskowca ciężkowickiego, które w wyniku erozji przybraly najrozmaitsze, fantastyczne kształty. Kilkanaście skałek występujących w rezerwacie posiada swoje nazwy zwyczajowe: Grunwald, Czarownica, Ratusz, Warownia, Orzeł, Borsuk, Piramidy i Grzybek. Postępująca erozja i wietrzenie nadają tym skałom niepowtarzalne i niemal bajkowe kształty. Rozrzucone na wzgórzu małe i duże formy skalne sprawiają wrażenie ruin dawnego grodu. Teren ten został objęty ochroną już w 1931 roku, a rezerwat Skamieniałe Miasto utworzono w 1974 roku. Najlepiej zwiedzać Skamieniałe Miasto idąc wdłuż niebieskiego szlaku. Zwykle wyrusza się z parkingu znajdującego się przy trasie Tarnów - Gorlice, gdzie przy wejściu jest ujęcie pysznej, źródlanej wody. Zwiedzenie całego rezerwatu zajmuje około 90 minut, natomiast gdy udamy się jeszcze do wodospadu, należy doliczyć kolejne pół godziny. Wodospad znajduje się w miejscu zwanym Wąwóz Czarownic i tworzy go jar o długości około 40 metrów, który otaczają pionowe skały o wysokości od 10 do 20 metrów. Wody wodospadu jak głosi legenda to łzy dziewczyny wydanej zdradziecko przez właściciela grodu. Skałki występujące w rezerwacie posiadają swoje nazwy zwyczajowe. Poniżej zostały one opisane w kolejności ich występowania z zachodu na wschód. Czarownica - skałka ta znajduje się nad rzeką Białą, około 150 m na południe od parkingu położonego przy drodze Ciężkowice - Grybów. Jak głosi legenda Czarownica to więzienie, w którym zamykano największych przestępców skazanych przez sąd wójtowski. Inne podanie głosi, że jest to czarownica, którą Pan Bóg zamienił w skałę, ponieważ złorzeczyła księdzu jadącemu z Komunią św. do chorego. Czarownica jest jedną z największych skałek w rezerwacie. Wyróżnia się charakterystycznym kształtem, który w górnej części przedstawia jakby profil czarownicy z wyraźnie zaznaczającym się haczykowatym nosem, krótką brodą i oczodołami. "Profil Czarownicy" jest dobrze widoczny od strony drogi. Skałka ma kształt baszty, która w dolnej części łączy się w kierunku wschodnim ze stromą skarpą. Wysokość skałki od tej strony wynosi około 4 m, a najwyższe 13-metrowe pionowe ściany skalne opadają ku zalewowej terasie rzeki. Ratusz - skałka położona kilkadziesiąt metrów na północ od Czarownicy. Jak mówi legenda, niegdyś obradowali w nim miejscy rajcowie. Lecz zamiast troszczyć się o los grodu i jego mieszkańców, woleli huczne zabawy. Kwitło pijaństwo i rozwiązłość. Za karę ratusz skamieniał, pochłaniając swawolników, którzy umierali z pragnienia. Legenda głosi, iż ożyją oni, gdy przepływająca w pobliżu Biała zaleje skalną szczelinę na szczycie skałki. Ratusz jest najbardziej rozległą skałką w rezerwacie. Ma ona kształt ambony. Skałka ograniczona jest bowiem pięcioma pionowymi ścianami, z których najwyższa południowo - zachodnia osiąga wysokość 12 m. Szczyt skałki porośnięty jest krzewami oraz dębami, a tuż nad krawędziami rosną sosny. Ze szczytu skałki rozpościera się rozległy widok na dolinę Białej i jej pagórkowate otoczenie. Pozostałe skałki położone są przy niebieskim szlaku turystycznym, który przechodzi przez rezerwat. Grunwald - skałka znajduje się po lewej stronie parkingu. Jej nazwa pochodzi z 1910 roku, kiedy to w 500-setną rocznicę bitwy pod Grunwaldem wmurowano w nią tablicę upamiętniającą to wydarzenie. Tablica została ufundowana przez I.J. Paderewskiego. Wcześniej skała ta zwana była Piekłem. Związana jest z nią legenda, według której raz w roku otwiera się wnętrze szczeliny w skale. W środku znajdują się niewyobrażalne bogactwa. Oczywiście chętnych do zdobycia skarbu nigdy nie brakuje. Niestety, jeśli jakiś nieszczęśnik wejdzie do szczeliny, skała zamyka się, pochłaniając śmiałka. Z tego wniosek, że jeśli kiedyś spotka nas pozorne szczęście i ujrzymy skarby, to lepiej nie ulegajmy chciwości. Skałka ma kształt baszty wydłużonej z kierunku północnego zachodu na południowy wschód. Jest ona najokazalszą formą skalną, której maksymalna wysokość sięga w południowo-zachodniej części 17 m, i zmniejsza się ku północnemu wschodowi do 5 m. Większość ścian ograniczających skałkę to pionowe płaszczyzny ciosowe, mniej więcej prostopadłe do siebie. Podobnie jak na Ratuszu, również na Grunwaldzie występuje rzadki porost chroniony, kruszownica szorstka, natomiast szczyt skałki porośnięty jest dość okazałymi sosnami. U podnóża skały znajduje się Jaskinia w Grunwaldzkiej Skale utworzona w próżni pomiędzy litą skałą tworzącą jej strop, a szeregiem bloków skalnych, które odpadły od skały. Wąwóz Harcerzy - jest to niewielka dolinka, której nazwa wywodzi się najprawdopodobniej stąd, iż bardzo często harcerze, miejscowa młodzież i turyści spotykają się tam na wspólnych ogniskach, bowiem jest to jedyne miejsce w rezerwacie gdzie można zapalić ognisko. Można tu również usiąść na ławeczkach i odpocząć. Warownia Dolna, Warownia Górna są to dwie baszty skalne, znajdujące się na zboczu wzgórza w odległości kilkunastu metrów jedna pod drugą. Na uwagę zasługują sosny porastające szczyt Warowni Górnej. Na powierzchni ławicy w dolnej części Warowni Górnej od strony północno-wschodniej znajdują się wyryte napisy. Można tu odczytać nazwiska i imiona, przy których znajdują się daty z końca XIX i początku XX wieku. Od Górnej Warowni można za specjalnymi znakami dojść do ściany skalnej po nieczynnym kamieniołomie. W ścianie tej znajdują się otwory trzech jaskiń: Jaskini Skamieniałej, Jaskini w Ciężkowicach I i Jaskini w Ciężkowicach II. Szlak doprowadza nas tylko do Jaskini Skamieniałej, która położona jest około 20 metrów na wschód od Warowni Górnej. Orzeł - kilkumetrowej wysokości skałka, której nazwa pochodzi oczywiście od jej kształtu. Grupa Borsuka - posuwając się w górę w tym zgrupowaniu skałek można wyróżnić kilka większych form skalnych, które odznaczają się malowniczymi kształtami dzięki temu, że powierzchnie ich są silnie wymodelowane. I tak występuje tu skałka o kształcie grzyba wysokości 7 m, obok rozciąga się platforma wydłużona ku południowi i ograniczona niewielkimi progami. Następną większą formę stanowi baszta wysokości 4-8 m, o kształcie nieforemnej bryły. Borsuk jest na zboczu najwyżej położoną i najbardziej rozległą skałką tej grupy. Z Borsukiem związana jest pewna legenda. Żył niegdyś rycerz słynący ze skąpstwa. Swego majątku dorobił się wyzyskując poddanych i grabiąc przejeżdżających pobliskim traktem podróżnych. Chcąc dobrze ukryć swoje skarby, wykopał jamę, którą napełnił talarami. Niestety "biedak" nadal bał się, że ktoś je odnajdzie i ukradnie. Stanął więc na straży, pilnując swoich skarbów, a kiedy skończyła mu się żywność, umarł z głodu i został zamieniony w skałę przypomniającą kształtem borsuka. Skałka ta stanowi platformę skalną ograniczoną progami i rozczłonkowaną poszerzonymi szczelinami, tworzącymi w szczytowej części korytarz skalny. Piramidy są to dwa zaryte w podłoże olbrzymie bloki piaskowców różnoziarnistych o kształtach piramidalnych i wysokościach 5 i 4 m. Objętość jednego z nich wynosi około 80 m3, a drugiego 60 m3. Na wschód od Piramid leży jeszcze około 20 mniejszych bloków skalnych i duża forma graniasta z rozszerzoną szczeliną, odgraniczająca zwarty blok od gruzowiska mniejszych. Na skałce tej rośnie kolejna roślina chroniona paprotka zwyczajna. Tuż ponad blokowiskiem wznosi się ambona o kształcie wydłużonym ze wschodu na zachód. Na szczycie ambony znajduje się korzeń o charakterystycznym wyglądzie, przypominający Aligatora. Pustelnia - skałka ta ma kształt baszty o wysokości dochodzącej do 7 m i podstawie długości 12 m oraz szerokości 5 m. Baszta Ignacego Jana Paderewskiego nazwana tak w 125 rocznicę urodzin artysty. W 1985 r. została tu wmurowana tablica ufundowana przez Tarnowskie Towarzystwo Muzyczne. Paderewski mieszkając przez 6 lat w pobliskiej Kąśnej Dolnej podobno często przesiadywał pod tą właśnie skałą. Cyganka - jest to niewysoka skałka zbudowana jest z trzech ławic piaskowcowych. Grzybek - skałka podzielona jest pionową szczeliną na dwie części: północną niższą i południową wyższą, która zarysem swoim przypomina grzyba, a raczej maczugę. Skałka z Krzyżem - według jednej z legend, była ona niegdyś kościołem. Stała się głazem z powodu kary, rzuconej na miejscowego proboszcza. Grzesznik ten przegrał świątynię w kości, a partyjkę rozgrywał z... diabłem. Istnieje też drugie podanie ludowe, które mówi, że na skale tej lubił siadywać czart, który z góry zrzucał w dół pijanych podróżnych. Jego niegodziwe praktyki skończyły się wraz z postawieniem na szczycie krzyża. Na szczyt skałki można się dostać pionową szczeliną, która w dwóch miejscach rozszerza się w kuliste jamy. Należy to jednak robić bardzo ostrożnie aby się nie zaklinować. Ze szczytu, na którym postawiony jest krzyż obserwować można panoramę okolicy. Skałka z Krzyżem ma kształt baszty o wysokości 9 m. Do ciekawostek zaliczyć należy niewątpliwie fakt, iż Skałka z Krzyżem jako jedna z dwóch skałek w Karpatach fliszowych, była poddana badaniom klimatycznym tzn. dokonane na niej były pomiary temperatury i wilgotności. Ze źródełka które widzicie na zdjęciu niestety niepłynie już zdrowa woda😢,w barze pod Grunwaldem można coś przekąsić i się napić jak rónież kupić pamiątki i mapę... W centrum miasta jest zabytkowy rynek,gdzie na podcieniach można odpocząc,niedaleko jesy restauracja Galicja gdzie musicie spróbowac placka po zbójnicku-rewelacja!!

Ciężkowice Skamieniałe miasto

Komentarze

Zostaw swój komentarz