bieszczady
Następnie udajemy się w kierunku Przełęczy Orłowicza, idziemy tak, jak nas prowadzi czerwony szlak. Po około 20 min jesteśmy w miejscu gdzie szlak czerwony przecina się ze szlakiem żółtym, prowadzącym z Wetliny do Zatwarnicy.
Przełęcz Mieczysława Orłowicza to bardzo rozległe siodło, które rozdziela Smerek od Szarego Berda (1074m). Nazwana na pamiątkę popularyzatora turystyki i krajoznawcy.
Po przejściu ok. 40 min Połoninami znajdujemy się na wysokości 1245m i jest to Hnatowe Berdo. Jest to najniższy szczyt w paśmie Połoniny Wetlińskiej. Część szczytowa porośnięta połoniną. Sam grzbiet nie jest dostępny dla turystów. Następnym punktem wycieczki jest Osadzki Wierch, znajdujący się z niedalekiej odległości od Hnatowego Berda. Wznosi się na wysokość 1253m. Porośnięty jest połoniną. Na jego szczycie znajduje się punkt widokowy, z którego można podziwiać piękną panoramę. Kolejnym wierzchołkiem na naszej trasie jest Roh (1255m). Jest najwyższym szczytem Połoniny Wetlińskiej, pokryty grehotami. Sam wierzchołek wyłączony jest z ruchu turystycznego, ze względu na brak oznakowania szlaków i ochronę Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Po przejściu ok.. 35 min. Znajdujemy się na wysokości schroniska „Chatka Puchatka”.
Schronisko PTTK "Chatka Puchatka" na Połoninie Wetlińskiej (1228 m n.p.m.) – najwyżej położone schronisko w Bieszczadach. Niegdyś nazywane "Tawerną". Leży pod wierzchołkiem Hasiakowej Skały. Posiada 20 miejsc noclegowych, jest czynne cały rok. Zostało wybudowane po II wojnie światowej przez wojsko i służyło za posterunek obserwacyjny Obrony Powietrznej Kraju. W 1956 roku budynek został przejęty przez hufiec warszawski. Dopiero ok. roku 1958-59 zostało przejęte przez PTTK. Obecnie ajentem schroniska jest Lutek Pińczuk – legenda Bieszczadów i jego żona Dorka. (www.wikipedia.pl).
Pod schroniskiem znajduję się punkt widokowy, można np. zobaczyć obwodnicę bieszczadzką.
Ze schroniska musimy zejść do miejscowości Brzegi Górne, skąd rozpoczyna się szlak na Połoninę Caryńską.
