Nowy Korczyn - Królewskie Miasto

" ... Ponidzie wiosenne , Ponidzie leniwe

Prężysz się jak do słońca kot

Rozciągnięte po tych polach ,

lichych lasach , pstrych łozinach ,

Skałkach słońcem rozognionych ,

Nidę w łąkach roziskrzonych ... "

Wojtek Belon " Nuta z Ponidzia "

Nowy Korczyn to cudownie piękne miasteczko przez które leniwie płynie Nida , tuż za nim wpada do Wisły . Nad miasteczkiem na niewielkim wzniesieniu górowało majestatyczne zamczysko .

Nowy Korczyn z powodu swojego położenia z maleńkiej osady stało się bardzo cennym ośrodkiem na szlaku handlowym . Szlak ten biegł z Krakowa przez Sandomierz do Rusi .

Lokacja miasta następuje w 1258 r . z inicjatywy ks. Bolesława Wstydliwego . On i jego żona Kinga fundują w Nowym Korczynie klasztor dla Zakonu Franciszkanów . Miasto zaczyna się bardzo szybko rozwijać . Ten rozwój następuje w czasie gdy Kazimierz Wielki buduje na wzgórzu królewski zamek .

W zamku na stałe stacjonowali wojowie królewscy . Często bywający tu władcy nadawali miastu wiele przywilejów m.in przywilej produkcji piwa . W Nowym Korczynie odbywały się także obrady sejmiku generalnego .

Dopiero Potop Szwedzki niszczy świetlaną przyszłość dobrze rozwijającego się miasta . Wojska Szwedzkie grabią je i palą . To nie był koniec zniszczeń . Ledwo miasto podniosło się , a już nastąpiły kolejne w tym zaraza .

Po tych klęskach miasto nie odzyskało już swojej dawnej świetności . Pozostało małym prowincjonalnym miasteczkiem .

Ja swoje zwiedzanie tego unikatowego miasteczka zaczęłam od dawnego klasztoru Franciszkanów .Klasztor ten powstaje z inicjatywy Bolesława Wstydliwego . Przy klasztorze wzniesiono kościół p.w. św. Stanisława Biskupa . Świątynię rozbudował król Kazimierz Wielki . Jednak po tej rozbudowie następują kolejne . Wchodząc do środka jakbyśmy się przenieśli w czasie . W zadumie chodzę po świątyni przyglądam się cudownym polichromiom . Pełno tu wspaniałych złoceń i licznych sztukaterii . Nawę Główną zwieńcza prezbiterium ,a w nim na ścianach i sklepieniu sceny z życia św. Stanisława Biskupa . Nad prezbiterium cudowna barokowa belka tęczowa . Ołtarz Główny zwieńcza obraz Mateusza Rejchmana " Wskrzeszenie Piotrowina "

Zadumana i w cichej modlitwie oglądałam przepiękne barokowe ołtarze . Na przeciwko ołtarza głównego stoi XVII w ambona . Jest tu tyle wspaniałych barokowych obrazów . Wychodząc z tej unikatowej światynii . Skierowałam się w stronę rynku . A w rynku w jego prawym rogu stoi malutki kościółek p.w. św. Trójcy . oraz św.św. Wawrzyńca i Elżbiety . Ta którą teraz oglądamy wzniesiona została na miejscu wcześniejszej z XIV w . Ta świątynia była kilkukrotnie przebudowywana . To jednonawowy kościół , a przy nim arkadowy ogrójec . Do świątyni przylegają dwie XVII w kaplice . W niszy na szczycie umieszczono posążek św. Kingi . Pod niszą w której jest posążek umieszczono w czterech kolejnych niszach figury św. Mikołaja , św. Elżbiety , św. Wawrzyńca , herb miasta Nowego Korczyna oraz co jest unikatem Krakowa . Wchodzę do środka świątyni , a tam na ścianach przepiękne polichromie . Ołtarz główny to " Tryptyk Opłakiwanie Chrystusa " . Zwróciłam uwagą na wspaniały relikwiarz św. Jana Kantego . Warto w niej zobaczyć unikatowe barokowe stalle są na nich sceny z historii zakonu jezuitów . Przyglądam się przepięknym ołtarzom bocznym . Jest tu wspaniała kamienna chrzcielnica czy po przeciwnej stronie złocona ambona .

Niedaleko świątyni widziałam figurę św. Floriana . Spacerując po miasteczku na każdym kroku spotykałam ciekawe kapliczki . Jedną z takich kapliczek jest kapliczka w pobliżu której wypływa źródełko św. Kingi . Ma ono moc uzdrawiania . Była w Nowym Korczynie także synagoga , pozostały po niej ruiny .

To była bardzo udana wycieczka .