Zamki i pałace ziemi Lwóweckiej - Pałac w Brunowie

Kolejna wyprawa i poznawanie pałaców. Może wydawać się to dziwne ale mimo że mieszkam bardzo blisko tego obiektu, byłam tam poraz pierwszy. Wybraliśmy się z Tomkiem piechotką. Szkoda było pogody która nas za bardzo nie rozpieszczała, ala słoneczko od czasu do czasu pieściło swoimi promieniami.
Pałac w Brunowie jest przekształcony na holtel. Organizowane są tak różne zabawy, imprezy, konferencje, spotkania rodzinne i firmowe. Wejście na teren jest bezpłatne i nieograniczone. Obecnie przeprowadzane są tam kolejne prace remontowe.

Historia tego miejsca datowana jest na XV wiek. Należał on do znanego i majętnego rodu śląskiego Zedlitz. Kolejnym w latach 1740 - 1750 właścicielem Brunowa został hrabia Bernhard von Schmettau. Z jego inicjatywy dokonano przebudowy starego dworu zmieniając dawną budowlę w niewielki dwukondygnacyjny barokowy pałac na planie kwadratu. Po około 40 latach obiekt przeszedł w kolejne ręce. Jego właścicielami stali się Krzysztof Henryk i Ernesta von Schweinitz. Ale niestety nie cieszyli się długo swoim nabytkiem, bo po około trzech tygodniach od zakupu pałac i obiekty gospodarcze strawił pożar.
Na zgliszczach nowi właściciele wybudowali neobarokową dwukondygnacyjną rezydencję. Pałac ukończono w 1789r przy pomocy Mehrensberga z Legnicy i Scholza z Lwówka.Do budowy wykorzystano kamień i cegłe. Najbardziej charakterystycznym elementem stało się główne wejście z kamiennym portalem.

Kolejni właściciele z rodziny von Cottonet do portalu dołożyli ozdobny herb rodzinny. Z ich inicjatywy powstała stajnia, powozownia, fontanna,. Nowa dwukondygnacyjna oficyna została wyposażona w główny portal o kształcie półkolistej arkady. Naprzeciw niej wzniesiono bogato zdobioną kamienną stajnię z wozownią.
Innym i najlepiej zachowanym budynkiem jest kordegarda. położona przy bramie wjazdowej do pałacu. Jest to budynek murowany z cegły i wyposażony w okrągłą wieżyczkę.Kolejną przebudowę przeprowadzono w latach 1900 - 1901, powstało wówczas skrzydło południowe pałacu wraz z oranżerią i ośmioboczną wieżą.



W czasie wojny dla pałacu nastały nowe dzieje. Właściceli dotkneły restrykcje hitlerowskie i rodzina musiała opuścić pałac, który wykorzystano do utoworzenia szkoły sportowej dla Hitlerjugend. W 1945 roku majątek zajeły oddziały Volkssturmu.Po wojnie wiele sal zostało dostosowanych do nowo powstałego ośrodka szkolno- wypoczynkowego. Zmianie uległa też wieża z której usunięto spiczasty hełm, zastepując go płaskim ośmiobocznym daszkiem.